Tornado-alarm, downtown Nashville en Pasen

Zo dit is alweer mijn derde reisblog (en week) hier! Momenteel zit ik in de Starbucks aan de koffie na een dag hard werken op kantoor. Buiten is het koud en miezert het al de hele dag een beetje. Als ik iedereen thuis moet geloven, is dit een beetje het weer dat jullie al een week lang hebben. Hier verandert het weer super snel, en daarbij ook de weersverwachtingen. Afgelopen vrijdag is er een tornado in een nabijgelegen dorpje geweest en werd iedereen in Hendersonville ook opgeroepen richting de schuilkelders te gaan. Ineens gaat dan door heel het dorp een luchtalarm af, begint de televisie een aangepaste programmering uit te zenden en is er iedere twee minuten op de radio een oproep om te gaan schuilen voor de tornado. Blijkbaar was er al de hele dag voor gewaarschuwd, maar ik was weer zo’n slaapkop die dat niet in de gaten had en dacht ineens tijdens dat luchtalarm: “Shit, wat nu?” Uiteindelijk ben ik maar gewoon voor de televisie gaan zitten en zag ik dat de tornado gelukkig op het naastgelegen dorpje afraasde. Na deze nieuwe ervaring heb ik mezelf toch maar is geïnformeerd waar ik de volgende keer moet heengaan en gelukkig is er een schuilkelder bij de receptie van het appartementencomplex.

Afgelopen weekend was het Pasen, en de mensen hebben hier in tegenstelling tot Nederland, op goede vrijdag vrij en kennen geen tweede Paasdag. Ik heb afgelopen vrijdag daarom maar is mijn appartement opgeruimd en ben hier naar een outlet winkel geweest. Ik moet zeggen dat de kleren hier echt goedkoop zijn vergeleken met Nederland. In tegenstelling tot kleren zijn eten & drinken hier een stuk duurder. Even ter vergelijking: voor een zak chips betaal je hier gemakkelijk 1,5-2 euro en een kilo gehakt kost tussen de 7-8 euro.

Wat ook echt totaal verschillend is met Nederland is het verkeer. Mensen zijn hier echt totaal aangepast om alles met de auto te kunnen doen. Daarmee bedoel ik dat je eigenlijk voor elke winkel, drogist, Starbucks, bank en restaurant een drive-in hebt. Daarnaast zou ik iedereen ook afraden om te fietsen hier, want daarvoor hebben ze een 0,5 meter brede fietsersstrook gemaakt op wegen die vergelijkbaar zijn met provinciale wegen in Nederland. Een andere strook die hier op deze wegen zit is de “no-men’s-zone”, welke dient als uitvoegstrook bij het afslaan naar links. Ik vind ze best gevaarlijk want als bijvoorbeeld het tegengesteld verkeer ook wil afslaan, rijdt het verkeer elkaar op dezelfde weghelft tegemoet. Een ander fenomeen dat hier ook gebruikelijk is, is het door rood rijden wanneer je rechts af slaat. Dit mag zolang je er maar niemand mee hindert. Denk dat ik nog moeite krijg om dat af te leren, want het went in ieder geval erg snel!

Zaterdag ben ik naar Nashville gegaan om deze mooie stad is te verkennen! Na een mooie wandeling langs de farmers market, het park, het bestuursgebouw van de staat en het oorlogsmonument ben ik doorgelopen naar ‘downtown’ Nashville waar het countryhart van de wereld zit. Als ik moet omschrijven hoe dat eruit ziet, kun je het vergelijken met een soort Lloret de Mar maar dan met country muziek. Ik was er net voor een grote ijshockey wedstrijd van het plaatselijke team en daardoor stond welliswaar heel de stad daar op z’n kop! Uiteindelijk ben ik een paar straatjes verder gelopen en heb ik wat gedronken in barretje in een zijstraatje waar een bandje een imitatie van Johnny Cash was aan het spelen. Erg mooi om dat ook is mee te maken!

Zondag was het Paaszondag hier en aangezien iedereen hier erg christelijk is, betekent dat volle kerken! En met vol bedoel ik dan ook echt vol: de grote kerk hier kan 2500 mensen kwijt en als ik jullie dan vertel dat ze 9 diensten (verspreid over 3 dagen) nodig hebben om alleen al alle mensen kwijt te kunnen, dan kun je een beetje inschatten hoe belangrijk Pasen hier voor de mensen is. Wat ik dan wel een beetje cynisch vind, is dat sommige mensen al een week vóór Pasen kruisjes in de tuin hebben staan met “He is risen”.. Achja, om terug te komen op mijn verhaal: ik was uitgenodigd door mijn begeleider en een collega om met hun gezinnen mee te komen brunchen! Op de weg naar de brunch, raakte ik echter eerst verzeild in een file waar de politie het verkeer aan het regelen was. Wat bleek nu: die kerk met die 2500 mensen lag aan diezelfde weg en je kunt je wel voorstellen wat er gebeurd als die allemaal tegelijk naar buiten komen. Gelukkig duurde de file niet lang en was ik snel daarna aangekomen op mijn bestemming. Na een heerlijke lunch en gezellig gekletst te hebben, ben ik naar huis gereden om ’s avonds nog even lekker op de bank te liggen!

Dit was het weer voor deze keer, leuk dat jullie het weer gelezen hebben en tot de volgende keer!

Geert